วัตถุแห่งหนี้
วัตถุแห่งหนี้นั้นเมื่อพิจารณาจากมาตรา 194 ที่บัญญัติว่า”ด้วยอำนาจแห่งมูลหนี้ เจ้าหนี้ย่อมมีสิทธิเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ อนึ่ง การชำระหนี้ ด้วยงดเว้นการอันใดอันหนึ่งก็ย่อมมีได้” แสดงว่าวัตถุแห่งหนี้เป็น”การงดเว้นการอันใดอันหนึ่ง”ก็มีได้ และในมาตรา213 วรรคสอง ที่บัญญัติว่า “...ถ้าวัตถุแห่งหนี้เป็นการให้กระทำการอันหนึ่งอันใด...” และมาตรา 195 ก็บัญญัติถึงการส่งมอบ ดังนั้น เมื่อพิจารณาบทบัญญัติเหล่านี้แล้วอาจกล่าวได้ว่า วัตถุแห่งหนี้นั้นมี 3 อย่าง คือ
1. หนี้กระทำการ เป็นหนี้ที่ลูกหนี้ต้องไปทำการงานอย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายอย่างแก่เจ้าหนี้
2. หนี้งดเว้นกระทำการ วัตถุแห่งหนี้นั้นอาจกำหนดให้ลูกหนี้ไม่ต้องกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง
3. หนี้ส่งมอบทรัพย์สิน วัตถุแห่งหนี้เป็นการส่งมอบทรัพย์สิน หมายถึง หนี้ที่ลูกหนี้มีหน้าที่ส่งมอบทรัพย์สินแก่เจ้าหนี้
วัตถุแห่งหนี้ที่แบ่งออกเป็น 3 อย่างนี้ ถือกันมาตั้งแต่สมัยโรมัน และ ประมวลกฎหมายแพ่งของฝรั่งเศสก็ได้นำมาบัญญัติไว้ เป็น 3 อย่างเช่นกัน แต่บางท่าน ก็อาจเห็นว่า อาจถือว่ามีเพียง 2 อย่างเท่านั้น คือ หนี้กระทำการ กับหนี้งดเว้นกระทำการ โดยรวมหนี้ส่งมอบทรัพย์สินว่าเป็นการกระทำการอย่างหนึ่งด้วยก็ได้[1]
__________________________________
[1]โสภณ รัตนากร.คำอธิบายประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยหนี้. (กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์นิติบรรณการ, 2539) หน้า 52
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น